Stedelijke taferelen

Het Stedelijk Museum is weer open,althans tijdelijk. In het oude, helaas nog niet met Badkuip uitgebreide gebouw is men weer welkom om de sfeer te proeven van deze tempel van de moderne kunst. Ik was niet teleurgesteld. Dat kan er wat mee te maken hebben dat ik het pand na de lunch betrad. Na wat fromage de tête, terrine de campagne, boudin blanc met linzen, paar glazen Picpoul en koude Beaujolais begroet ik de wereld doorgaans wat vrolijker... Maar toch, ook inhoudelijk viel het niet tegen. De ruimte doet veel denken aan de Saatchi Gallery in Londen. Het biedt hetzelfde schouwspel van een oud gebouw dat door wat zorgvuldig wit geverfde muren en bleekhouten vloeren omgevormd is tot een serene ruimte. Ook hier vroeg ik me weer af waarom het ideaal van een modern kunstmuseum samen lijkt te vallen met dat van de Ikea-catalogus, maar dat terzijde.

Wat je als eerste opvalt is dat nog zoveel kamers leeg staan. Rij na rij koele witte kamers begroeten de bezoeker. Toch vreemd voor een museum dat nu al tien jaar dicht is met als excuus ruimtegebrek. Maar dat is flauw, want het voegde wel toe aan de 'experience'. Ik kreeg in deze verlaten omgeving meteen zin om heel hard te gaan rennen à la Bande à part / The Dreamers. Wellicht was ook dit een bijwerking van de plezierige lunch. In ieder geval, ik heb me ingehouden.

De werken zelf bieden een boeiende verscheidenheid aan media. Van vrij klassieke schilderijen (denk semi-psychedelische slakkenhuisachtige vormen in groen en rood) gaat het vloeiend over in beeldhouwkunst (lees een opengeslagen flatbed scanner waaruit een boom naar boven groeit - ik neem aan een meditatie op de kopieerbaarheid van levende wezens door de voortschrijdende techniek of een soortgelijke My First Philosophy boodschap).

Het leukst vond ik echter twee conceptuele kunstwerken. Als je de monumentale trap oploopt - denk aan de Louvretrap die eindigt in het beeld van de Gevleugelde Overwinning (zie weer Bande à part) - hoor je de stemmen van een man en vrouw die om de beurt, monotoon, een jaartal voorlezen: "One-hundred-and-twenty-three-thousand forty-TWO - pauze - A.D.; (idem, mannenstem nu) forty-THREE A.D."). Het is een Rivella-achtige ervaring.

Vlak hiernaast een groot vertrek bedekt met evenwichtig verdeelde markerpen. Een eenvoudig concept. De lengte van de bezoekers wordt gemeten en hun namen worden ter hoogte van de kruin met datum opgetekend. Het resultaat is een Melkwegachtige zwarte band die de zaal als het ware een kader geeft. Mijn naïviteit was ook weer on display toen ik het meisje met de markerpen complimenteerde met haar artistieke visie... Kennelijk zijn blonde dreadlocks en een open blik niet de kenmerken van een kunstenares maar van een tweedejaars museologie-stagiaire.

Al met al een erg plezierige ervaring. Met enthousiasme en benieuwdheid naar de definitieve heropening verliet ik het gebouw aan de Van Baerlestraat. Ik raad u aan het te bezoeken!

Nu moet ik een erg stroeve bocht maken om dit verhaal richting eten te sturen. Gaat niet lukken. De dag erop, verveeld door THE SPEECH, kreeg ik een immense zin in gerookte vis voor ontbijt, as you do. Dus.

Risotto met gerookte makreel

Ingrediënten

(1 grote eter)

- 2 handjes vol risottorijst

- 1 stronk bleekselderij, fijngehakt

- 1 sjalotje, fijngehakt

- 500 ml kippenbouillon (met daarin plukje tijm en laurierblad als je het hebt)

- glas witte wijn

- 1/2 gerookte makreel, in 'flakes' getrokken met de handen

- 3 theelepels paprikapoeder

- 1 eetlepel crème fraîche

- 2 eetlepel gehakte peterselie

- klont boter

- extra vergine olijfolie

- peper en zout

Bereiding

Ik heb al eerder een risottorecept gegeven en verwijs graag daarnaar voor de 'techniek'. De procedure is volstrekt hetzelfde. Verwarm de bouillon. Fruit ondertussen de bleekselderij en de sjalot in de klont boter met beetje olijfolie tot ze zacht zijn. Voeg de risottorijst toe en zet het vuur hoog terwijl je de rijst roert. Voeg na een minuutje 3/4 van de wijn toe en laat inkoken. Voeg 2 theelepels van het paprikapoeder toe en roer. Het mengsel wordt oranje. Voeg langzaam pollepel na pollepel de bouillon toe en blijf roeren tot de rijst gaar is en de juiste structuur heeft. Zet het vuur uit, wacht een halve minuut, en voeg dan 3/4 van de makreel toe, de crème fraîche, 3/4 van de peterselie en de resterende witte wijn. Roer tot het een homogene massa is, breng op smak met peper en zout en doe op een bord. Drapeer de resterende makreel op de risotto, sprenkel er wat peterselie en paprikapoeder op en paar druppels olijfolie. Goeie brunchhap die vaag doet denken aan kedgeree.

Zucht...

Wat een emotionele rollercoaster deze week zeg. Ik had niet verwacht dat het CDA zoveel gevoelens kon oproepen. Maar dus toch. Na de stampede van deo dino's dan eindelijk het eerste fractielid dat de gelederen doorbrak, en niet de minste. Eerst de kleine afleiding van Schinkelshoek, de bankzitter met principiële bezwaren... jaja, iemand die in zijn eentje Nêerlands vlinderdasindustrie draaiende houdt zal het vast uit hogere overwegingen doen dan platte ijdelheid... Maar goed, dat deed er natuurlijk niet toe. Het ging om Ab Klink, een intelligent en aimabel man, letterlijk en figuurlijk de egghead van de partij. Eén brief en het was gedaan...de informatie lag stil. En wat een brief, inhoudelijk, overwogen, smeuïg en vooral onverstandig...

Dezer dagen struinde ik door centrum Den Haag tijdens de 'pauze'. Wat een vreemde vertoning eigenlijk. Terwijl #dedeur de aandacht van 's lands media vasthield, perambuleerde de Informateur soeverein bij het Binnenhof...tsja wat moest hij ook anders doen. Roemer hield zich verscholen op een Pleinterras in het gezelschap van een groepje hippige jongeren, de ogen gericht op de Tweede Kamer. Ferry Mingelen deed als hangjournalist onsuccesvolle pogingen om zich niet te vervelen. En ondertussen kloof Bleker publiekelijk een softijsje af (echt waar!) Dit was allemaal binnen een half uur... Ik vertrok uit Den Haag met gemengde gevoelens.

Het CDA leek donderdag weer in enigszins gevechtklare staat, en je verwachtte dat de onderhandelingen wel weer door zouden gaan. Kennelijk lag het regerings-/gedoogakkoord vrijwel bij de drukker. Zouden we op 11 september gezellig in split screen het CDA-congres en Ground Zero kunnen bekijken. Ontspannen. En dan plotseling vandaag het bericht dat de onderhandelingen stoppen omdat Wilders, Wilders, geen vertrouwen meer heeft in zo'n onstabiele partij als het CDA. Verhagen was zichtbaar aangedaan. Een rechts kabinet is alweer 'definitief' van de baan...

Is het nou erg als ik er zo langzamerhand genoeg van heb? Don't get me wrong. Politiek is een fantastisch spektakel; iedere partij heeft recht om het verkiezingsresultaat in haar voordeel te draaien, maar alsjeblieft kunnen we stoppen met deze foreplay. Dat eindeloze dansen, het lekje hier, interview'tje daar, knevel en van den brink, elsevier, twitter, rtl nieuws... Zucht...

Tijd voor wat herbronnen en rust maar weer. Mijn broertje gaf me dit recept (van Gordon Ramsay) voor (vrij grote) viskoekjes. Prima om middels wat handarbeid over je formatiekater heen te komen. Zien we morgen wel weer wat de Koningin uit de hoge hoed trekt.

Viskoekjes met kappertjes en ansjovis

(lunch voor 4 personen)

Ingrediënten viskoekjes

- takje tijm

- halve citroen, in plakjes

- 300 g zalmfilet

- 300 g witte vis

- 400 g vastkokende aardappels

- rasp van een citroen

- 2-3 eetlepels citroensap

- zout en versgemalen zwarte peper

- flinke hand platte peterselie, fijngehakt

- flink hand kervel, fijngehakt (als je het kan vinden)

- 3 eetlepels bloem

- 2 eieren, losgeklopt

- 50 g broodkruimels (van die Japanse panko-kruimels zijn het best; te vinden in de toko)

Ingrediënten vinaigrette

- 2 eetlepels kappertjes, fijngehakt

- 2 sjalotten, gepeld en fijngehakt

- grote handvol blaadjes peterselie, fijngehakt

- 4 ansjovisfilets, gehakt

- 4 eetlepels extra vergine olijfolie

Bereiding

Voeg de tijm, citroen en vis toe aan een wijde pan met pruttelend kokend water en pocheer de vis voor een minuut of 6, totdat de vis bijna gaar is. Haal de vis uit een pan en laat even afkoelen. Verdeel de vis in flintertjes, verwijder huid en eventuele graten.

Pel de aardappels, hak in duimgrote stukken en kook in gezouten water totdat ze goed gaar zijn. Giet af en stamp.

Meng de aardappels, olijfolie, citroenrasp, peterselie, kervel en citroensap met de vis. Proef, en breng op smaak met peper en zout. Verdeel het mengsel in vieren en vorm het in vier viskoekjes. Voeg peper en zout toe aan de bloem en haal de viskoekjes er doorheen. Wentel door het eimengsel, daarna door het broodkruim. Plaats op een bord en zet in de ijskast voor een uur of twee.

Verwarm een (liefst anti-aanbak) koekenpan op een middelhoog vuur en voeg een paar eetlepels pinda- of zonnebloemolie toe. Bak de koekjes aan beide kanten tot ze van binnen warm zijn en van buiten goudbruin.

Maak de vinaigrette door alle ingrediënten te mengen en tot handwarm verwarmen in een pannetje. Doe een grote lepel van de vinaigrette op elk warm bord en leg er een viskoekje op. Meteen eten met wat zurige sla erbij.